Gratis weggeven!


Gratis?

Gratis? Als bruidsfotograaf? Kan dat? Ja, dat kan. Ik zal je uitleggen waarom.

 

Herinnering

Maar eerst een korte bespiegeling over de vraag waarom we foto’s maken. Waarom zijn er van die momenten dat we massaal onze camera pakken en een eind wegschieten? Opa, moeder, tante, neef, iedereen staat met een pocketcamera in de aanslag om hét moment vast te leggen. En waarom? Om de herinnering.

 

Wat extra’s

Ik werd gevraagd om foto’s te maken van het afstudeergala van een aantal leerlingen op een bijzondere school. Ik, bruidsfotograaf, zeg dan meteen ja. En waarom? Omdat dit leerlingen zijn die ’t verdienen. Het zijn stuk voor stuk jongens en meisjes die er hard voor moeten knokken. De een komt uit een moeilijke thuissituatie, de ander heeft leerbeperkingen. Ze krijgen ’t niet in hun schoot geworpen maar laten vechtlust zien.

 

De rode loper

Voor hen werd de rode loper uitgelegd. Docenten stonden langs de kant om ze welkom te heten. En ik werd gevraagd om dat moment vast te leggen. Voor deze kids neem ik graag al m’n flitsers mee. Het is een moment waarop ik terug kan geven. Terug aan de mensen die met deze jongeren werken. En ook aan de jongeren. Ze laten zien dat ook zij in de spotlights mogen staan.

 

Le moment supreme

En daar kwamen ze. Een voor een. Eerst een beetje verlegen, maar daarna vol overgave over de rode loper. Confetti vloog in ’t rond, flitsen gingen af en de docenten stonden juichend langs de kant. De leerlingen genoten, met volle teugen. Zozeer zelfs dat aan het eind een van de leerlingen mij opzocht toen ik stond op te ruimen. Hij kwam naar me toe, stak een hand uit en zei: ‘Dank u wel meneer, dat u van mij zo’n mooie foto hebt gemaakt’.

Ik stond met m’n mond vol tanden. Maar ik wist meteen dat dit is waarvoor ik ’t doe. Dit is waarom ik elke keer de schaamte overwin om m’n camera te pakken en ga fotograferen. Omdat soms, in een enkele tel, je de waarde van de herinnering ziet. En die is onbetaalbaar.

 

bruidsfotograaf nijmegen trouwfotograaf anrhem